Önemli Java Kodları Nelerdir?

Java programlama dilinde başarılı olmak için öğrenilmesi gereken en önemli kodları listeledik. Bu kodlar, veri tipleri, kontrol yapıları, diziler ve listeler, nitelikler ve nesneler, metotlar ve istisnalar içermektedir. Her bir kodun açıklaması ve kullanım amacıyla birlikte, önemli kodlar arasında üst sıralarda yer almaktadır.

Bunlardan ilki veri tipleridir. Java’da kullanılan veri tipleri arasında; sayılar, harfler, mantıksal değerler ve karakter dizileri yer almaktadır. Bu veri tipleri, programlama işlemlerinde değişkenlerin tanımlanmasında kullanılır.

Kontrol yapıları ise programlama işlemlerini yönlendirmek için kullanılır. If, For, While, Switch ve Try-Catch gibi kontrol yapıları, programların doğru bir şekilde çalışmasını sağlar. If yapısı, koşulun doğru veya yanlış olmasına göre farklı işlemler yapmak için kullanılır. Else if yapısı, birden fazla koşulun sırasıyla kontrol edilmesi için tercih edilir. Ternary operatörü, kısa yoldan koşullu ifadeler yazmak için kullanılır. For döngüsü, belirli bir sayıda işlem yapmak için kullanılır. For-each döngüsü ise özellikle dizilerde kullanılan bir döngüdür. While döngüsü, koşul doğru olduğu sürece işlem yapmaya devam eder. Do-while döngüsü ise en az bir kere çalışır ve işlem sürecini yönlendirmek için kullanılır. Switch yapısı, belirli koşulların doğruluğuna göre farklı işlemler yapmak için kullanılır. Bu yapıda kullanılan enum, özel bir veri tipi olarak karşımıza çıkar ve tercih edilir. Break ve continue ifadeleri ise döngüleri durdurmak veya atlamak için kullanılır. Try-Catch blokları ise çeşitli hataların kontrol edilmesi ve işlem yapılması için kullanılır.

Diziler ve listeler, birbirleriyle benzer yapıya sahip olsalar da farklı kullanım amaçları vardır. Diziler, birden fazla veriyi depolamak için kullanılırken listeler, verileri daha rahat depolamak ve yönetmek için kullanılır. Dizilerin farklı türleri mevcuttur ve çok boyutlu diziler de kullanılabilir. Listelerin ise ArrayList ve LinkedList gibi farklı yapıları bulunmaktadır.

Nitelikler ve nesneler, programlama işlemlerinde yapılacak işlemleri daha yönetilebilir ve düzenli hale getirmek için kullanılır. Niteliklerin kullanım amaçları ve türleri arasında public ve private nitelikleri önemli bir yere sahiptir. Nesnelerin yapısı ve kullanımı ise programlama işlemleri için olmazsa olmaz konular arasındadır. Constructor yapısı, objelerin oluşturulmasında etkili bir rol oynar ve equal metodu, objelerde kullanılan diğer özelliklerden bir tanesidir.

Metotlar ve istisnalar da programlama işlemlerinde önemli bir yere sahiptir. Metotların yapısı ve kullanımı, Void ve Return metodlarına göre farklılık gösterir. İstisnaların kullanımı ise hata yönetimi açısından önemlidir. Finally bloğu, her zaman çalıştırılacak olan kod blokları için kullanılır.

Java’daki öğrenilmesi gereken en önemli kodlar yukarıda anlatılmıştır. Yeni başlayanlar için bu kodların öğrenilmesi, farklı programlama işlemlerini daha rahat yönetmelerini sağlayacaktır.

Veri Tipleri

Java, bir programlama dilidir ve verilerin işlenmesi için farklı türlerde veri tiplerini destekler. Bu veri tipleri, tanımlandığı anda bellekte belirli bir alan işgal eder. Java’da önceden tanımlanmış 8 adet veri tipi bulunmaktadır. Bunlar;

• byte: -128 ve 127 arasındaki sayısal değerleri tutar.
• short: -32768 ve 32767 arasındaki sayısal değerleri tutar.
• int: -2,147,483,648 ve 2,147,483,647 arasındaki sayısal değerleri tutar.
• long: -9,223,372,036,854,775,808 ve 9,223,372,036,854,775,807 arasındaki sayısal değerleri tutar.
• float: Yaklaşık olarak 1.4 x 10^-45 ve 3.4 x 10^38 arasındaki ondalık değerleri tutar.
• double: Yaklaşık olarak 4.9 x 10^-324 ve 1.8 x 10^308 arasındaki ondalık değerleri tutar.
• char: Unicode karakteri tutar ve tek tırnak işaretleri içinde tanımlanır.
• boolean: Sadece true ya da false değerlerini tutar.

Veri tipleri, bellekteki boşluk gereksinimlerinin en verimli şekilde kullanılmasını sağlar. Ayrıca veri tiplerinin seçimi, programın doğru çalışmasını garanti eder. Kodlama yaparken doğru veri tipini kullanmak, daha az bellek kullanımı ve daha hızlı bir çalışma sağlamaya yardımcı olur.

Kontrol Yapıları

Java’da kullanılan kontrol yapıları, programlama dilinin temel özelliklerinden biridir. Bu yapılar, programın akışını yönlendirmek ve farklı durumlar için farklı işlemler gerçekleştirmek için kullanılır. En yaygın kontrol yapıları şunlardır:

• If: Belirli bir koşulu kontrol eden bir yapıdır. Eğer koşul doğruysa, belirtilen kod bloğu çalıştırılır.
• For: Belirli bir koşulu sağlayan nesne ve değişkenleri tekrarlayan bir yapıdır. Örneğin dizilerin elemanlarını dolaşmak veya belirli bir sayı aralığında bir döngü oluşturmak için kullanılabilir.
• While: Belirli bir koşulu sağladığı sürece bir kod bloğunu tekrarlayan bir yapıdır.
• Switch: Bir değişkenin değerine bağlı olarak farklı kod bloklarını çalıştıran bir yapıdır.
• Try-Catch: Bir kod bloğunda oluşabilecek hataları önceden tahmin edip, bu hataların meydana gelmesi durumunda belirli işlemleri yapmak için kullanılan bir yapıdır.

If yapısı, belirli bir koşulu kontrol etmek için kullanılan en temel yapıdır. Eğer koşul doğruysa, belirtilen kod bloğu çalıştırılır. Aksi takdirde, alternatif bir kod bloğunu çalıştırmak için else if veya else ifadeleri kullanılabilir. Ternary operatörü de koşullu bir ifadeyken daha kısa bir şekilde yazılmasını sağlayan bir yapıdır.

For döngüsü, belirli bir koşulu sağlayan nesne veya değişkenler arasında tekrarlayan bir yapıdır. For-Each döngüsü, özellikle dizilerin elemanlarını dolaşmak için kullanışlıdır. While döngüsü, belirli bir koşulu sağladığı sürece belirtilen kod bloğunu tekrarlar. Do-While döngüsü, kod bloğunu ilk kez çalıştırır ve ardından belirtilen koşulu sağlayıp sağlamadığını kontrol eder.

Switch yapısı, bir değişkenin değerine göre farklı kod bloklarını çalıştıran bir yapıdır. Enum yapısı, özellikle switch yapısıyla kullanıldığında programlama dünyasında oldukça yaygın bir yapıdır. Break ve continue ifadeleri, kontrollü döngü veya koşullu ifadeleri sonlandırmak veya devam ettirmek için kullanılır.

Try-Catch blokları, programda oluşabilecek hataları kontrol etmek ve çözmek için kullanılır. İstisnaların meydana geldiği kod bloğu try bloğu içine yazılır ve istisna türüne bağlı olarak uygun işlem catch bloğunda gerçekleştirilir. Finally bloğu, try veya catch bloğunun her zaman çalışmasını sağlar.

If Yapısı

If yapısı, Java programlama dilinde en çok kullanılan kontrol yapılarından biridir. Programların belirli koşullara göre çalışmasını sağlamak için kullanılır. If yapısı, koşul doğruysa yapılacak işlemleri belirler. Eğer koşul yanlışsa, else yapısı devreye girer ve işlemi başka bir yöne yönlendirir.

Alternatif olarak, else if yapısı da kullanılabilir. Else if yapısı, if yapısından sonra belirtilen koşulun doğru olup olmadığını kontrol eder. Eğer doğruysa, belirtilen işlemi yapar. Eğer koşul yanlışsa, bir sonraki else if veya else yapısına geçer. Else if yapısı, programın yönetilebilirliğini artırır ve karmaşıklığı azaltır.

Bunun yanı sıra, ternary operatörü de bir alternatif olarak kullanılabilir. Ternary operatörü, belirtilen koşulun doğru veya yanlış olmasına bağlı olarak değişkenlere değer atanmasını sağlar. Bu yapı, if-else yapısından daha kısa ve okunması daha kolaydır.

• If yapısının bir alternatifi olarak else if yapısı kullanılabilir.
• Ternary operatörü, if-else yapısına alternatif olarak kullanılabilir.
• If yapısı, programlarda belirli koşulları kontrol etmek için kullanılır.

Else If Yapısı

Else If yapısı, bir önceki If yapısının şartını karşılamadığı durumlarda farklı bir şart için yeni bir kontrol yapısıdır. Else If yapısının en büyük avantajı, pek çok kere birden fazla koşulların kontrol edilmesine imkan sağlaması ve diğer seçenekleri kullanarak programın doğru çalışmasını sağlamasıdır.

Programcılar, If-Else yapısını genellikle sadece bir alternatifle sınırladıklarında Else If yapısını kullanırlar. Örneğin, bir kısım ürünün fiyatı girdi isteniliyorsa ve eğer değeri 20 TL’den düşükse, Depolama Negatif bir mesaj göndermek istediğiniz durumda, Else If yapısını kullanabilirsiniz.

Else If yapısı, birden fazla koşulun kontrol edilmesi için gereklidir. Ayrıca, programda verimlilik sağlamak ve kod tekrarından kaçınmak gibi durumlar için de kullanılır. Else If yapısı, programlama dillerinde oldukça yaygın olarak kullanılmaktadır.

Ternary Operatörü

Ternary operatörü, iki farklı sonuçtan birinin seçilmesini sağlayan bir operatördür. Bu operatör, if-else koşullarının yerine de kullanılabilir. Ternary operatörü, özellikle kısa ve basit koşullar için tercih edilir.

Ternary operatörü kullanımı oldukça basittir. Formülü aşağıdaki gibidir:

(condition) ? if true : if false;

Kısacası, operatör, belirtilen koşulun doğru olup olmadığını kontrol eder. Eğer koşul doğruysa, “?” simgesinin solundaki ifade çalıştırılır, aksi takdirde “:” simgesinin sağındaki ifade çalıştırılır.

Örneğin, “x” değeri 5 olan bir koşul düşünelim:

(x == 5) ? System.out.println(“x is 5”) : System.out.println(“x is not 5”);

Bu koşul, “x” değerinin 5 olup olmadığını kontrol eder ve doğruysa “x is 5” ifadesi çalıştırılır. Aksi takdirde “x is not 5” ifadesi çalıştırılır.

Ternary operatörü, tek satırlık hızlı ve basit kontroller için uygundur. Ancak, karmaşık koşullar için if-else koşulları daha uygun olacaktır.

Ternary operatörü kullanmadan önce, kodun okunaklı olması ve anlaşılır olması açısından iyice düşünmek gerekmektedir. Bu sayede, program daha net ve düzenli hale gelecektir.

For Döngüsü

Java programlama dili içerisinde sıklıkla kullanılan denetim yapılarından biri olan for döngüsü, belirli bir koşulun sağlanması durumunda tekrarlanmasını sağlar. Bu döngü, farklı amaçlarla kullanılabilen pek çok çeşitten oluşur.

For döngüsü, özellikle belirli bir süre boyunca yapılacak işlemler için tercih edilir. Yine de, döngüyü verimli bir şekilde kullanmak için koşulun doğru belirlenmesi önemlidir. Bir kez belirlendiğinde, for döngüsü yapılacak işleri tekrar eder.

For döngüsü, bir for anahtar kelimesi, başlangıç koşulları, bir bitiş koşulu ve bir artırma/değiştirme değeri içeren parantezler arasından oluşur. Söz konusu koşullar parantezlerin içine yazılır ve aralarında noktalı virgül ile ayrılır. İşlemler ise süslü parantezler ({}) içinde yapılır.

Basit for döngüsü, bir başlatma değişkeni belirlenerek çalışır. Bu değişken koşullara uygun olarak arttırılır ve döngü belirli sayıda tekrarlanır. For-each döngüsü ise bir diziyi veya koleksiyonu dolaşarak her bir elemanı üzerinde işlem yapar. Kodu daha okunaklı hale getirir ve diğer döngü türlerine göre daha az kod yazmayı gerektirir. Labelled for döngüsü ise iç içe geçmiş döngüler arasında özellikle dış döngüye erişmek için kullanılır.

Özetle, for döngüsü, belirli bir koşula bağlı olarak işlem yaparken, koşulların doğru belirlenmesi ile beraber basit for, for-each ve labelled for döngüleri farklı amaçlara hizmet etmektedir.

For-Each Döngüsü

For-Each döngüsü, Java programlama dilinde kullanılan bir döngü türüdür. Döngüdeki her bir öğe, bir koleksiyondan alınır ve öğeler tek tek döngüye girer.

For döngüleri gibi, For-Each döngüsü de bir dizi veya koleksiyondaki her bir öğeyi işlemek için kullanılabilir. Ancak For-Each döngüsü, döngü değişkenini tanımlamanız gerekmediğinden daha kısa ve daha okunaklıdır. Ayrıca daha az hata yapmanızı sağlar.

Bir For-Each döngüsü tanımlamak için, öncelikle döngünün çalışacağı bir koleksiyona ihtiyacınız vardır. Daha sonra For-Each döngüsü kullanarak bu koleksiyondaki öğeleri döngüye alabilirsiniz.

Örneğin, bir String dizisi üzerinde For-Each döngüsü kullanarak her bir elemanı yazdırabilirsiniz.

 String[] arr = {"Ali", "Veli", "Ahmet", "Mehmet"};for (String name : arr) {  System.out.println(name);}

Bu kod, String dizisindeki her bir öğeyi döngü değişkeni olan ‘name’ değişkenine atar ve öğeyi yazdırır.

For-Each döngüsü sadece okunaklı değil, aynı zamanda hataları da azaltır. Bu nedenle, Java programcıları sıklıkla For-Each döngüsünü tercih ederler.

While Döngüsü

While döngüsü, belirli bir koşul sağlandığı sürece tekrar tekrar çalışan bir döngüdür. Döngünün çalışma mantığı, başlangıç şartının kontrol edilmesi, ardından şart doğru olduğu sürece döngünün içindeki kodların çalıştırılması ve sonunda yeniden şartın kontrol edilmesidir. Şart doğru olmadığında, döngü sona erer.

While döngüsünün yapısı, şu şekildedir:

Yukarıdaki tablodaki “koşul” kısmı, döngünün hangi şarta göre çalışacağını belirler. Şart sağlandığı takdirde, döngü içindeki kodlar çalışmaya devam eder. Koşul yanlış olduğunda ise, döngü sona erer ve program diğer kodlara geçer.

While döngüsü, dikkatsizce kullanıldığında, sonsuz döngülere sebep olabilir. Bu nedenle, döngünün içinde yer alan koşulun mutlaka bir şekilde değişmesi gerekmektedir. Aksi takdirde, program sonsuza kadar çalışmaya devam edebilir ve bilgisayarınızı dondurabilir.

Bir diğer önemli nokta, while döngüsü yerine for döngüsünün tercih edilmesidir. Çünkü for döngüsü, döngü değişkeninin başlangıç, bitiş ve artış değerlerini belirlemeye izin verir. Bu sayede, kod daha düzenli yazılabilir ve daha kolay okunabilir.

Do-While Döngüsü

Do-While döngüsü, While döngüsüne benzer bir yapıya sahiptir. Fakat tek farkı döngü bloğunun en az bir kez çalışmasıdır. Yani, koşul yanlışta bile blok en az bir kez çalıştırılır. Bu özellik, bir döngü bloğunun en az bir kez çalıştırılması gerektiğinde çok yararlıdır.

Do-While döngüsü, başlıkta belirtildiği gibi belirli amaçlar için kullanılır. Bu amaçlar şunlardır:

• Belirli bir işlemi belirli bir sayıda kez veya belirli bir koşul sağlandığında yapmak
• Veri girişi veya kullanıcı etkileşimi gibi istenilen bir işlemi yapmak
• Belirli bir aralıktaki bilgileri veya dosya verilerini işlemek

Bu kullanım amaçlarına bağlı olarak, Do-While döngüsünün bazı özellikleri şunlardır:

Do-While döngüsü, belirli amaçlar için oldukça kullanışlıdır ve en az bir kez döngü bloğunu çalıştıracak şekilde tasarlanmıştır. Bu yüzden, bu döngü yapısını kullanarak projelerinizi daha kolay ve etkili bir şekilde yönetebilirsiniz.

Switch Yapısı

Java programlama dilinde, koşul ifadelerini kontrol etmek için kullanabileceğiniz birçok farklı yapı bulunmaktadır. Switch yapısı da bu yapılardan biridir. Switch yapısı, belirli bir değişkenin değerine göre farklı koşulların çalışmasını sağlar ve if-else yapılarına alternatif olarak kullanılabilir.

Switch yapısının kullanımı oldukça basittir. İlk olarak belirli bir değişken tanımlanır ve bu değişkenin hangi koşula uygun olduğu kontrol edilmek istenir. Sonrasında switch yapısı kullanılarak her bir koşul için özel bir kod bloğu yazılır. Eğer değişkenin değeri, herhangi bir koşulu karşılıyorsa o koşula özel kod bloğu çalıştırılır. Bu sayede if-else yapılarına göre daha anlaşılır ve okunması kolay bir kod yazılabilir.

Switch yapısının alternatifleri arasında kullanılabilecek diğer yapılar arasında if-else yapısı, ternary operatörü ve enum yapısı sayılabilir. Eğer çok sayıda koşul kontrol edilecekse ve bu koşullar arasında farklılıklar varsa switch yapısı tercih edilebilir. Ancak eğer sadece tek bir koşul kontrol edilecekse if-else yapısı veya ternary operatörü daha uygun bir seçenek olabilir.

Enum yapısı da switch yapısının alternatifleri arasında sayılabilir. Enum yapısı, belirli bir veri tipine ait sabit değerlerin kullanılmasına olanak sağlar ve switch yapısında sıklıkla kullanılır. Enum yapısı sayesinde daha anlaşılır ve düzenli bir kod yazabilirsiniz.

Aşağıdaki tablo, switch yapısının kullanımına örnek bir kod bloğu göstermektedir:

Enum Yapısı

Enum yapısı, Java programlama dilinde bulunan özel bir veri türüdür. Bir enum, sabit değerler kümesini temsil eder. Bu sabitler genellikle birbirleriyle ilişkili olduğu için, enumlar, çeşitli programlama senaryolarında büyük bir kolaylık sağlayabilir.

Enum yapısı, birbirleriyle bağlantılı sabitleri tanımlamanın en iyi yoludur. Enumlar, bireysel değerlerin veya sabitlerin yazılması yerine, daha iyi tanımlanmış ve anlaşılır olan sembolik değerlerin kullanılmasını sağlar. Enumlar ayrıca, programlama hatalarını önlemek için de kullanılabilir. Örneğin, bir fonksiyona geçirilen parametreler enum tanımlı türler olduğunda, başka bir tür yanlışlıkla kullanılamaz.

Enum yapısı, Java programlama dilinde bulunan en yararlı yapılar arasındadır. Enumlar, basit ve anlaşılır bir programlama için önemli bir araç olarak kabul edilir. En yaygın kullanımı, belirli bir sabit değeri tanımlamak veya bir dizi benzersiz sabitleri tanımlamaktır. Enumlar, Java kodları yazarken kullanacağınız önemli bir araçtır.

Break & Continue İfadeleri

Break ve continue ifadeleri, Java’da döngü yapıları içinde kullanılan ifadelerdir. İster for, while, ister do-while döngüsü olsun, bu ifadelerle döngülerdeki koşullardan çıkış yapmak mümkündür.

• Break: Döngü içinde bulunan koşulu sağlama durumunda, döngüyü hemen sonlandırır. Yani, koda yazılan komut bloğu tam olarak çalıştırılmaz ve döngüden çıkılır. Örneğin, bir dizi içinde belirli bir şartı sağlayan veri bulunması durumunda, döngüden çıkış yapılabilir.
• Continue: Döngü içinde bulunan koşulu sağlama durumunda, koşulu sağlayan şartı atlayarak, bir sonraki verinin işlemine geçilir ve döngü devam eder. Örneğin, bir dizi içinde belirli bir şartı sağlayan verileri bulmak için kullanılabilir.

Break ifadesi, döngüleri sonlandırmak için kullanılırken, continue ifadesi ise döngüyü devam ettirir ve sadece belirli koşullardan geçer. Bu ifadeler, programlama dilinde verimli kod yazımına yardımcı olur ve programcıların işlerini kolaylaştırır.

Programcılar, belirli koşulların gerçekleşmesi durumunda, döngüleri ifadelerle erken sonlandırıp, içindeki işlemleri tamamlamadan çıkmak isteyebilirler. Bu tip durumlarda, break ve continue ifadeleri işlerini oldukça kolaylaştırır.

Try-Catch Blokları

Java’da hata yönetimi oldukça önemlidir ve Try-Catch blokları bu hata yönetiminde kullanılan en önemli araçlardan biridir. Try-Catch blokları, programın belirli bir bölümünün hata verebileceği durumlarda kullanılır. Try bloğu içindeki kodlar çalıştırılır ve herhangi bir hata oluşursa Catch bloğuna geçilir. Catch bloğu, hatanın türüne bağlı olarak çalışacak kodlar içerir. Bu sayede, programda oluşacak herhangi bir hata önceden tahmin edilebilir ve buna göre önlem alınabilir.

Java’da, bir Try bloğuna birden fazla Catch bloğu eklenebilir. Bu sayede, birden fazla hatanın türüne göre farklı işlemler yapılabilir. Ayrıca, Catch blokları arasında bir finally bloğu da eklenebilir. Finally bloğu, Try-Catch blokları çalıştırıldıktan sonra her durumda çalıştırılacak kodları içerir.

Try-Catch bloklarının kullanımı oldukça basittir. Öncelikle, kodun hata verebileceği bölüm Try bloğu içine yazılır. Daha sonra, birden fazla hata türüne göre Catch blokları oluşturulur. Eğer herhangi bir hata oluşursa, ilgili Catch bloğu devreye girer ve hata türüne göre işlemler yapılır.

Örneğin, aşağıdaki kodda bir dosya açılır ve o dosyadan veri okunur. Ancak, dosya bulunamazsa veya okuma hatası oluşursa farklı Catch bloklarına girilir ve hata türüne göre işlemler yapılır.

try { // dosya açma ve okuma kodları} catch (FileNotFoundException e) { // dosya bulunamadığı durumda yapılacak işlemler} catch (IOException e) { // okuma hatası durumunda yapılacak işlemler} finally { // her durumda yapılacak işlemler}

Try-Catch blokları, programların daha sağlam ve hatasız çalışmasını sağlar. Böylece, olası hataların önüne geçilebilir ve programların daha güvenli bir şekilde çalışması sağlanabilir.

Diziler ve Listeler

Java’da, aynı tipteki verileri saklamaya yarayan iki farklı yapı vardır; diziler ve listeler. Diziler, sabit boyutta olup bir veri tipindeki elemanları içerirler. Bu elemanlara erişmek için her eleman için ayrı bir değişken kullanmak zorunda kalınıyor. Öte yandan, listeler boyutları dinamik olan veri yapılarıdır ve Java’da hazır sınıflar olarak sunulurlar. Yani listeler, verileri daha esnek bir şekilde saklamanızı sağlar.

Dizilerin kullanımı oldukça yaygındır, bazen çok sayıda benzer veri türünü içeren bir dizi oluşturabilirsiniz. Bu durumda, diziler birden fazla değişkene atanan veri türlerinin birleşimi olarak düşünülebilir. Bu yöntemle, bir dizi oluşturduğunuzda bu veri türüne veya veri türlerine bağlı olarak, boyutunu ve içeriğini belirleyebiliyorsunuz.

Listenin avantajı ise, istediğiniz zaman ekleme ve kaldırma işlemlerini yapabilmenizdir. Dizilerde her elemanın adresi hesaplandığı için silinip yeniden oluşturulması gerekirken, listelerde bu işlem daha kolaydır. Listeler iki türde gelir: ArrayList ve LinkedList. ArrayList, daha az bellek kullanarak ve erişim hızları daha yüksek iken, LinkedList’ler veri ekleme veya silme yaparken daha verimli olurlar.

Bu nedenle, veri türünüze bağlı olarak diziler veya listelerden hangisinin kullanılacağına karar verip uygulamanız gerekiyor. Diziyi daha kolay bir şekilde kullanmak isterseniz, verilerinizi bir arada tutmanıza yardımcı olacaktır. Ancak, ekleme ve çıkarma işlemlerinde yavaş olabilirler. Listeler, verilere dinamik bir şekilde erişmenize ve değiştirmenize izin verirler. Bu nedenle, verilerinizin yapısı sürekli olarak değişkenlik gösteriyorsa, liste yapısını kullanmanız faydalı olabilir.

Diziler

Diziler, birbirleriyle ilgili birçok veriyi saklayabilmenizi sağlayan yapılardır. Bazı veri tipleri tek başlarına kullanılabilirken, bazıları diziler şeklinde kullanılmaları daha uygun olabilir. Diziler, aynı veri tipindeki birçok elemanı aynı yerde saklamanıza olanak tanır. Bu nedenle, tek tek değişken kullanmaktan daha düzenli ve kullanışlı olabilirler.

Java’da, tek boyutlu, çok boyutlu ve değişken boyutlu diziler kullanılabilir. Tek boyutlu diziler, yalnızca bir sıraya sahip iken, çok boyutlu diziler 2 boyutlu sıralar içerebilir. Değişken boyutlu diziler ise, boyutları her seferinde değiştirilebilen dizilerdir.

Dizilerin kullanımı için öncelikle tanımlamaları yapılmak zorundadır. Dizi tanımlarken veri tipi ve boyut belirtilmelidir. Örneğin, int veri tipinde 5 elemanlı bir dizi tanımlamak için şu kod kullanılabilir:

int[] dizi = new int[5];

Diziler için kullanabileceğiniz bazı metodlar şunlardır:

• length: Dizinin boyutunu döndürür
• sort: Diziyi küçükten büyüğe sıralar
• copyOf: Dizinin belirtilen boyutunu kopyalar

Diziler, birçok programlama dili için temel bir yapıdır ve Java’da da oldukça sık kullanılırlar. Özellikle tekrarlayan işlemler veya birbirleriyle ilişkili verileri düzenlemek için vazgeçilmezdirler. Ancak, çok büyük boyutlu dizilerin kullanımı, programın performansını etkileyebilir. Bu nedenle, verimli bir programlama için dizilerin doğru şekilde kullanılması önemlidir.

Çok Boyutlu Diziler

Çok Boyutlu Diziler

Java, tek boyutlu dizilerin yanı sıra çok boyutlu dizileri de destekler. Çok boyutlu diziler, iki veya daha fazla boyuta sahip en az iki anahtar alanı içeren dizilerdir. Bu tür dizileri, kullanıcıların verilerini tutmak, işlemek, düzenlemek ve analiz etmek için kullanabilecekleri önceden tanımlanmış bir alan oluşturmak için kullanabilirsiniz. Çok boyutlu diziler, satırlar ve sütunlar veya diğer anlamlı parametrelerin bir kombinasyonu ile oluşturulabilir.

Çok boyutlu dizileri oluşturmak için, dizi boyutunu ve türünü tanımlamanız gerekir. Örneğin, 2 satırlık ve 3 sütunluk bir dizi oluşturalım:

Yukarıdaki örnekte, iki boyutlu bir dizi oluşturuldu ve int türüyle tanımlandı. Bu dizi iki boyuta sahiptir; 2 satır ve 3 sütun.

Aşağıdaki örnekte, ilk boyuta sahip olan çok boyutlu bir diziye örnek verilmiştir:

Bu örnek, 3 boyuta sahip bir dizi oluşturur. İlk boyutte, 3 anahtar alanı oluşturulur. Her bir anahtar alanı için 4 satır ve 5 sütuna sahip alt diziler oluşturulur.

Çok boyutlu diziler, veri işleme, resim oluşturma, matematiksel modeller vb. gibi birçok farklı işlemde kullanılabilir. Anahtar alanındaki elemanları kolayca erişmenize ve yönetmenize olanak tanıyan bir yapı sunarlar.

Listeler

Listeler, Java programlama dili içinde sıklıkla kullanılan bir veri yapısıdır. Bu veri yapısı, değişken boyutlarda veri depolamak için kullanılan ve birbirine bağlı elemanlardan oluşan bir yapıdır. Listenin elemanları herhangi bir veri tipi olabilir ve listeye eleman eklenip, çıkarılabilir.

Java’da, List interface’i ve bu interface’i implemente eden farklı classlar mevcuttur. Bunlar arasında en yaygın kullanılanlar, ArrayList ve LinkedList classlarıdır. ArrayList, elemanların boyutlarına göre sıralanması için kullanılırken, LinkedList, elemanların bağlı listeler halinde düzenlenmesi için kullanılır.

Listeler, dizilere göre bazı avantajlar sunar. Listenin boyutundan önce tahmini bir boyut belirlemek zorunda değilsiniz ve dinamik olarak eleman ekleyebilir veya çıkarabilirsiniz. Listelerin kullanımı, aynı zamanda kodun okunurluğunu ve tamir edilebilirliğini de arttırmaktadır.

Örneğin, bir ArrayList’e yeni bir eleman eklemek için add () metodu kullanılır. Ayrıca, belirli bir konumdan bir elemanı çıkarmak veya o konumdaki elemanı okumak için de get () ve remove () metotları kullanılabilir.

• ArrayList sınıfının özellikleri:
  • Dinamik olarak genişletilebilir
  • Birinci dereceden dizilerden daha hızlı ekleme ve çıkarma işlemleri yapabilir.
• LinkedList sınıfının özellikleri:
  • Çok hızlı bir şekilde başlangıç veya sona eleman ekleyebilir.
  • Öğe aramasına izin verir.

Listeler, Java programlama dilinde oldukça kullanışlı bir veri yapılarıdır. Dinamik olarak eleman ekleme veya çıkarma işlemleri için tercih edilen bir yapı olmasının yanı sıra, farklı classlar ve metotlar kullanarak ihtiyacınıza göre liste oluşturabilirsiniz.

ArrayList Yapısı

ArrayList, Java programlama dilinde kullanılabilecek önemli yapılarından biridir. Bu yapı, esnek ve kullanışlı bir şekilde veri depolamak için kullanılır. Dizilere göre daha esnek olan ArrayList yapısı, verileri eklemek, silmek, güncellemek ve sıralamak için kullanılabilir.

ArrayList yapısının kullanımı oldukça basittir. İlk olarak, ArrayList sınıfını import etmek gerekir. Daha sonra, ArrayList nesnesi oluşturulur ve veriler eklenir. Örneğin:

import java.util.ArrayList;

ArrayList<String> isimler = new ArrayList<>();

isimler.add("Ali");

isimler.remove("Ali");

isimler.set(0, "Ahmet");

isimler.get(0);

Bu örnekte, ArrayList sınıfı import edildikten sonra, isimler adında bir ArrayList nesnesi oluşturulur. Daha sonra add() metodu kullanılarak veri eklenir. remove() metodu ile veri silinir, set() metodu ile veri güncellenir ve get() metodu ile veri alınır.

ArrayList yapısının özellikleri arasında, boyutları otomatik olarak ayarlanabilen bir yapı olması bulunur. Bu özellik, verilerin dinamik olarak eklenmesine veya silinmesine izin verir. Ayrıca, ArrayList yapısı, temel veri türleriyle veya kullanıcı tanımlı sınıflarla kullanılabilir.

ArrayList yapısı, Java programlama dilinde kullanılabilecek önemli veri yapılarından biridir. Esnek yapısı ve kullanışlı özellikleri sayesinde, verilerin depolanması ve yönetilmesi için ideal bir seçenektir. Öğrenmesi ve kullanması da oldukça kolaydır.