Java, 1995 yılında Sun Microsystems tarafından piyasaya sürülen, obje yönelimli bir programlama dilidir. Dünya genelinde birçok platformda kullanılan Java, günümüzde en popüler programlama dillerinden biridir. Neden mi? Çünkü birçok avantajı bulunuyor. Öncelikle, Java programlama dili, yazılımcıya platform bağımsızlığı sağlar. Buna ek olarak, güçlü bir veri tipi kontrolü ve bellek yönetimine sahiptir. Ayrıca, Java dilindeki kodların kolay okunabilirliği ve taşınabilirliği de dikkat çekicidir.
Java programlama dili birçok alanda kullanılmaktadır. En sık kullanıldığı alanlardan biri kesinlikle web uygulamalarıdır. Java dilinin güçlü yapıları sayesinde, büyük ölçekteki web uygulamaları geliştirilebilir. Öte yandan, mobil uygulama geliştirme ve masaüstü uygulama geliştirme gibi alanlarda da Java’ya sıklıkla başvurulur. Bunların yanı sıra, finansal uygulamalar ve endüstriyel otomasyon gibi alanlarda da Java tercih edilmektedir.
Java programlama dili, özellikle büyük ölçekli uygulamaları geliştirmek için idealdir. Günümüzde Java diline olan talep her geçen gün artıyor ve bu nedenle Java programlama dilini bilmek, yazılım sektöründe bir adım önde olmanızı sağlayacaktır.
Söz Dizimi
Java programlama dilinin söz dizimi, programlama dillerindeki diğer unsurlar kadar önemlidir. Söz dizimi, programlama dilinin yazım kurallarını içeren bir bütündür ve programlama dili kullanıcıları tarafından doğru bir şekilde kullanılması gerekmektedir.
Java programlama dilinde en temel yapı, classtir. Bir class, nesne (object) türleri tanımlar. Nesne türleri, belirli bir işlevi yerine getiren bir programlama öğesidir.
Java programlama dilinde, kod blokları süslü parantezlerle belirtilir. Kodlamada, sembolik olarak değişkenler kullanılır. Değişkenler, programlar içinde tutulan belirli bir değeri temsil eder. Java programlama dilinde kullanılan temel veri türleri, boolean, byte, short, int, long, float, double, char’ dir.
Aynı zamanda, Java programlama dili, operatörlerin (araçların), açıkça tanımlanmış bir işlevsellikleri olan, matematiksel işlemleri kolaylaştırmak için tasarlanan operatörlerin kullanımını destekler. Operatörlerin kullanımı, programlamada matematiksel işlemleri yaparken ve değişkenler arasında ilişki kurarken çok önemlidir.
Veri Türleri
Java, bir programlama dilidir ve her programlama dilinde olduğu gibi belirli veri türleri kullanılır. Java programlama dilinde kullanılan veri türleri, tutabilecekleri değerler ve özellikleri, kodlama sırasında oldukça önemlidir. Bu veri türleri şunlardır:
Primitive veri türleri, anahtar bir rol oynarlar ve ilkel türler olarak tanımlanırlar. Bunlar, byte, short, int, long, float, double, char ve boolean gibi temel veri türleridir ve bu veri türleri, içerisinde belirli bir aralıkta tutulan temel değerleri barındırırlar.
Integer veri türleri, byte, short, int ve long olarak adlandırılır. Bu veri türleri, bir sayının tam değerlerini tutabilirler. Short ve long veri türleri, int veri türünden daha kısa veya uzun bir değer tutabilirler. Ayrıca, byte veri türü, -128 ile +127 arasındaki değerleri tutabilir.
Float ve double veri türleri, ondalıklı sayıların saklanmasına olanak tanır. Float, % f kullanılarak gösterilir ve diğer veri türlerinden daha az alan kullanırken, double ise daha fazla alan kullanır ve daha hassas bir sayı tabanına sahiptir. Double, % d kullanılarak gösterilir.
Referans veri türleri, belirtilen değerleri işaret eden bir referansa sahip veri türleridir. Referans veri türleri, belirli bir sayı veya karakterler gibi beklenmedik türler için de kullanılır. Bu veri türlerine örnek olarak, String ve Array türleri verilebilir.
String veri türü, Java programlama dilinde en çok kullanılan veri türlerinden biridir. Bir dizi karakter olarak düşünülebilir ve çift tırnak içine alınır. Bu veri türü, metinler ve karakterler ile işlem yapmak için kullanılır.
Array veri türleri, aynı veri türünde birden fazla değeri içeren bir veri yapısıdır. Array veri türleri, belirtilen türdeki öğelerin bir listesini içerir ve indeks numaraları ile erişilebilirler. Bu veri türleri, verileri depolama ve işleme açısından oldukça yararlıdır.
Java programlama dilinde kullanılan veri türleri, kodlamada oldukça önemlidir ve doğru kullanıldığında, programların daha güvenilir ve işlevsel olmasına yardımcı olur. Veri türleriyle ilgili daha fazla bilgi edinirken, bunların kullanımlarında farklılıklara dikkat edilmesi gerekir.
Primitive Veri Türleri
Java programlama dili, birçok veri türüne sahiptir. Bu veri türleri arasında temel veri türleri olarak adlandırılan byte, short, int, long, float, double, char ve boolean yer almaktadır. Bu veri türlerinin tamamı, değişkenler içinde saklanabilen değerleri ifade eder.
Byte, 8 bitlik bir veri türü olarak tanımlanır. Değerleri -128 ile 127 arasında değişebilir ve hafızada sadece bir byte yer kaplar. Short, 16 bitlik bir veri türüdür ve değerleri -32768 ile 32767 aralığındadır. Int, 32 bitlik bir veri türüdür ve -2147483648 ile 2147483647 arasındaki tamsayı değerlerini tutabilir. Long, 64 bitlik bir veri türüdür ve -9223372036854775808 ile 9223372036854775807 arasındaki sayıları ifade eder.
Float ve double veri türleri, ondalık sayıları ifade eder. Float, 32 bitlik bir veri türüdür ve daha küçük ondalık sayıları tutabilir. Double, 64 bitlik bir veri türüdür ve float’tan daha büyük sayıları ifade edebilir. Her iki veri türü de matematiksel işlemler için kullanılır.
Char veri türü ise, bir karakteri ifade etmek için kullanılır. 16 bitlik bir veri türüdür ve ‘a’, ‘b’, ‘c’ veya ‘X’, ‘Y’, ‘Z’ gibi karakterlerin tutulması için kullanılır. Boolean ise, sadece ‘true’ veya ‘false’ değerlerini alabilen bir veri türüdür.
Bu veri türleri, Java programlama dilinin temelini oluşturur ve programlama esnasında değişkenlerde kullanılır. Tablo formatında görmek gerekirse:
| Veri Türü | Değer Aralığı | Bellek Boyutu |
|---|---|---|
| byte | -128 ile 127 arası | 1 byte |
| short | -32768 ile 32767 arası | 2 byte |
| int | -2147483648 ile 2147483647 arası | 4 byte |
| long | -9223372036854775808 ile 9223372036854775807 arası | 8 byte |
| float | 3.40282347 x 10^38’e kadar | 4 byte |
| double | 1.79769313486231570 x 10^308’e kadar | 8 byte |
| char | 0 ile 65535 arası | 2 byte |
| boolean | true veya false | 1 byte |
Bu veri türleri, Java programlama dilinde kullanılan en temel yapı taşlarını oluşturur. Değişkenler, bu veri türleri yardımıyla tanımlanır ve programlama esnasında kullanılır. Ancak, bu temel veri türlerinden daha fazla veri türü de Java programlama dilinde yer alır ve bu veri türleri de programlama esnasında kullanılabilir.
Integer Veri Türleri
Java programlama dilinde, daha küçük değerlerin daha büyük veri türleri içerisinde depolanmasına engel olmak amacıyla kullanılan 4 temel veri türünden (int, short, long, byte) oluşan bir grup vardır. Bu veri türleri, tam sayı değerlerinin farklı boyutlarını tutmak için kullanılır.
İnt veri türü, en sık kullanılan integer türüdür ve genellikle 32 bit boyutunda olur. Kullanıcılardan alınan veri girdilerinin saklanması, hesaplamalardaki ara değerlerin tutulması ve diğer birçok işlem için sıklıkla tercih edilir.
Short veri türü, int veri türünden daha küçük bir alana ihtiyaç duyulduğunda kullanılır. Genellikle 16 bit boyutunda olur ve -32,768 ile 32,767 arasında bir değer tutabilir.
Long veri türü ise int veri türünden daha büyük bir alana ihtiyaç duyulduğunda kullanılır. Genellikle 64 bit boyutunda olur ve -9,223,372,036,854,775,808 ile 9,223,372,036,854,775,807 arasında bir değer tutabilir.
Byte veri türü, short veri türünden daha küçük bir alana ihtiyaç duyulduğunda kullanılır. Genellikle 8 bit boyutunda olur ve -128 ile 127 arasında bir değer tutabilir.
İnteger veri türleri, matematiksel işlemler yaparken sıklıkla kullanılır ve yerel değişken olarak tanımlanabilir. Bunlar, promosyon ve demotesyon kavramlarına sahiptirler, örneğin bir int, bir long veya bir double’a otomatik olarak yükseltilir.
Aşağıdaki tablo, farklı integer veri türlerinin boyutlarını ve tutabilecekleri minimum ve maksimum değerleri göstermektedir.
| Veri Türü | Boyut | Minimum Değer | Maksimum Değer |
|---|---|---|---|
| byte | 8 bit | -128 | 127 |
| short | 16 bit | -32,768 | 32,767 |
| int | 32 bit | -2,147,483,648 | 2,147,483,647 |
| long | 64 bit | -9,223,372,036,854,775,808 | 9,223,372,036,854,775,807 |
Yukarıdaki örnekler, integer veri türleri hakkında detaylı bilgi içerir. Bu veri türlerini kullanarak, değişkenlerin boyutunu kontrol ederek ve matematiksel işlemleri gerçekleştirerek, java programlama dilinde sayısal işlemler gerçekleştirebilirsiniz.
Float ve Double Veri Türleri
Java programlama dilinde sayılar hem tamsayı hem de ondalıklı sayı şeklinde ifade edilebilir. Float ve double veri türleri, ondalıklı sayıları temsil etmek için kullanılır.Float veri türü, tek hassasiyete sahiptir ve 32 bit uzunluğundadır. Double veri türü ise çift hassasiyete sahiptir ve 64 bit uzunluğundadır. Double veri türü, daha çok matematiksel hesaplamalarda kullanılırken, float veri türü daha çok sistem programlama ve veri tabanı işlemlerinde kullanılır.Aşağıdaki tablo, float ve double veri türlerinin kullanabileceği değer aralıklarını ve boyutlarını göstermektedir:
| Veri Türü | Boyut | Minimum Değer | Maksimum Değer |
|---|---|---|---|
| float | 32 bit | 1.4E-45 | 3.4028235E38 |
| double | 64 bit | 4.9E-324 | 1.7976931348623157E308 |
Örnek bir float kullanımı:
float sayi = 3.14f;
System.out.println(sayi);
Örnek bir double kullanımı:
double sonuc = 10.25 / 4.5;
System.out.println(sonuc);
Bu örneklerde görüldüğü gibi, float sayıları tanımlarken sayının sonuna ‘f’ eklenmelidir.Float ve double veri türleri, programlama dilinde hesaplama işlemleri için oldukça önemlidirler. Bu veri türleri, matematiksel hesaplamalar ve özellikle finansal uygulamalar için oldukça kullanışlıdır.
Referans Veri Türleri
Referans veri türleri, Java programlama dilinde yer alan ve nesne yönelimli programlama paradigması ile ilişkili olan veri türleri arasındadır. Bu veri türleri, başka bir nesnenin referansını içerirler ve böylece birbirleriyle ilişkilendirilebilirler. Bu durum, programların daha esnek hale gelmesini ve daha kapsamlı işlevselliğe sahip olmasını sağlar.
Java programlama dilindeki referans veri türleri arasında String, Array, Class, Object ve Interface yer alır. String veri türü, bir karakter dizisi olarak kullanılır ve birçok işlevsel metoda sahiptir. Array veri türü, bir dizi değişkeni aynı anda tutmanıza olanak tanır ve çok boyutlu diziler de oluşturulabilir. Class veri türü, belirli bir nesnenin özelliklerini barındıran bir yapı olarak kullanılır.
Object veri türü, Java’da yer alan tüm sınıfların ata sınıfıdır ve Java programlamada nesne yönelimli programlama yapısının temelini oluşturur. Interface veri türü, bir ya da daha fazla sınıf tarafından uygulanabilen bir işlevsel sözleşmedir.
Referans veri türleri, Java programlama dilinde sıkça kullanılan veri türleri arasındadır ve programların esnekliğini artırır. Aşağıdaki tabloda Java programlama dilindeki referans veri türleri yer almaktadır:
| Veri Türü | Açıklama |
|---|---|
| String | Bir karakter dizisi olarak kullanılır ve birçok işlevsel metoda sahiptir. |
| Array | Bir dizi değişkeni aynı anda tutmanıza olanak tanır ve çok boyutlu diziler de oluşturulabilir. |
| Class | Belirli bir nesnenin özelliklerini barındıran bir yapı olarak kullanılır. |
| Object | Java’da yer alan tüm sınıfların ata sınıfıdır ve Java programlamada nesne yönelimli programlama yapısının temelini oluşturur. |
| Interface | Bir ya da daha fazla sınıf tarafından uygulanabilen bir işlevsel sözleşmedir. |
Ayrıca, aşağıdaki örnek kodlamalar referans veri türlerinin kullanımını gösterir:
- String str = “Merhaba Dünya!”;
- int[] numbers = {1, 2, 3, 4, 5};
- Person person = new Person(); // Person bir Class’tır.
- Object obj = new Object(); // obj, Object sınıfına referans oluşturur.
- public interface Drawable {
- void draw(); // Interface beyanını oluşturur.
- }
Referans veri türleri, Java programlama dilinde son derece önemli bir yere sahiptir ve programlamada büyük ölçüde kullanılır. Programcılar, bu veri türlerini kullanarak, programlarına daha fazla işlevsellik katabilirler ve uygulamalarını daha esnek hale getirirler.
String Veri Türü
Java programlama dili açısından String veri türü oldukça önemlidir. String veri türü, karakter dizilerini ifade etmek için kullanılan bir veri tipidir. Java’da bu veri tipi, hemen hemen her programda kullanılır.
String veri tipi, tek tırnak yerine çift tırnak işareti ile ifade edilir. Örneğin:
String name = "John Doe";
Bir string ifade, toplama operatörü ile bir araya getirilebilir:
String firstName = "John";String lastName = "Doe";String fullName = firstName + " " + lastName;
Ayrıca, bir string ifadesinin uzunluğu, length() metodu ile elde edilebilir:
String sentence = "Bu bir örnek cümledir.";int length = sentence.length();
String sınıfı, Java’nın temel veri tiplerinden biri olarak kabul edilmez. Bunun yerine referans veri tipi olarak kabul edilir. Bu, bir dizi karakteri birleştirerek yeni bir string oluşturmanız gerektiğinde, bir String objesi oluşturmaya yönelik kod yazmanız gerektiği anlamına gelir.
Bir string ifadesi üzerinde birçok işlem yapılabileceğinden, String veri tipinin kullanımı oldukça yaygındır.
Array Veri Türleri
Array Veri Türleri
Java’da array veri türleri bir dizi veriyi tutmak için kullanılır. Bir array, aynı türdeki birçok veriyi saklayabilen tek bir değişken olarak düşünülebilir.
Array veri türleri tek boyutlu ya da çok boyutlu olabilir. Bir tek boyutlu array, aynı türdeki verileri tek bir sıralı liste halinde saklar. Örneğin;
int[] diziAdi = {1,2,3,4,5};
Bir çok boyutlu array ise farklı türden birden fazla veri türünü saklayabilir. Örneğin;
int[][] cokBoyutluDizi = {{1, 2}, {3, 4}};
Arraylerin değiştirilebilmesi ve üzerinde işlem yapılabilmesi için ilk önce boyutu belirtilmelidir. Bu boyut, belirli bir tür bir array verisi tutarken atanır. Örneğin;
int[] diziAdi = new int[5];
Bu kodda, diziAdi adlı array verisi içinde beş tane tamsayı verisi saklanabilir. Arrayler, içinde saklandığı veri tipi için belirli bir boyutta sınırlandırılabilir, fakat bu boyut, array’in içinde saklanan veri sayısını sınırlandırmaz.
Arraylerin kullanım alanları oldukça geniştir. Örneğin, çok sayıda veri öğesini saklamak, verileri sıralamak, verileri depolamak, verileri ölçeklendirmek ve verileri filtrelemek için kullanılabilirler. Arrayler, sort(), search() ve join() gibi önemli fonksiyonları kullanarak verileri işleyebilirler.
Java’da array veri türleri oldukça önemlidir. Arrayler, birçok veri öğesini depolayabilen ve düzenleyebilen çok yönlü bir veri yapısı olarak kullanılabilirler.
Miras Alma ve Polimorfizm
Java programlama dilinde miras alma ve polimorfizm kavramları oldukça önemli bir yer tutar. Miras alma, sınıflar arasında bir tür ilişki kurmayı sağlayan bir mekanizmadır. Bir sınıfın başka bir sınıftan özelliklerini miras alması, kod tekrarını azaltarak daha düzenli bir yapıya sahip olmamızı sağlar.
Miras alma işlemi bir üst sınıftan bir alt sınıfa doğru yapılır. Alt sınıf, üst sınıftaki tüm özellikleri ve metotları miras alır ancak kendi özelliklerini ve metotlarını da ekleyebilir. Bu sayede kodun okunabilirliği artar ve daha önceden yazılmış kodlar kullanılarak yeniden kullanılabilir kodlar oluşturulabilir.
Polimorfizm ise miras alma kavramının bir sonucu olarak ortaya çıkan bir yapıdır. Polimorfizm, farklı sınıfların aynı şekilde davranabilmesi anlamına gelir. Bu sayede, aynı arayüz üzerinden farklı sınıfların kullanılması mümkündür. Polimorfizm, kodun daha esnek ve dinamik bir şekilde çalışmasını sağlar.
Örneğin, bir araç sınıfı olsun ve bu sınıftan bir bisiklet ve bir otomobil sınıfı türetelim. Bu sınıflar, araç sınıfında tanımlanan hareket fonksiyonunu kendi ihtiyaçlarına göre değiştirebilir. Böylece, aynı araç sınıfına farklı nesneler oluşturarak farklı sınıfların kullanılması mümkündür.
Miras alma ve polimorfizm, Java programlama dili için ayrılmaz bir ikili olarak görülmektedir. Bu kavramların iyi anlaşılması, daha düzenli ve esnek kod yapısı oluşturmak için oldukça önemlidir.
Miras Alma
Miras alma, Java programlama dilindeki nesne yönelimli programlamanın temel yapı taşlarından biridir. Bu kavram, bir sınıfın, özellikleri ve davranışlarını başka bir sınıftan almaya olanak tanır. Bu sayede, kod tekrarı azaltılır ve daha organize bir yapı oluşturulmuş olur.
Kalıtım hiyerarşisi, miras alma konseptinin uygulandığı sınıfların hiyerarşik bir yapıya sahip olmasıdır. Bu yapı alt sınıfların, üst sınıfların özelliklerini ve davranışlarını kendisine aktarmasını sağlar. Böylece, alt sınıflar, üst sınıfın özelliklerini aynen kullanabilir ve bu özellikleri genişletebilir ya da değiştirebilir.
Alt sınıfların özellikleri, üst sınıflardan devralınan özelliklere ilave edilebilir. Bu sayede, alt sınıflar, kendilerine özgü değişkenler ve metodlar ekleyebilirler. Böylece, programın okunabilirliği kolaylaşır ve kod tekrarı azaltılır.
Örnek kodlamalarla miras alma kavramını daha iyi anlayabiliriz. Örneğin, Hayvan sınıfından Köpek ve Kedi sınıflarını oluşturmak istediğimizi varsayalım. Hayvan sınıfı, adı, yaşı gibi ortak özellikleri içerirken, Köpek sınıfı, kulak uzunluğu ve kuyruk tipi gibi köpek özel özelliklerini, Kedi sınıfı ise, tüy uzunluğu ve cins gibi kedi özel özelliklerini içerir. Köpek ve Kedi sınıflarında, Hayvan sınıfından devralınan özelliklere ilave olarak, Köpek ve Kedi’nin özel özellikleri de tanımlanır.
Sonuç olarak, miras alma, Java programlama dilinde önemli bir özelliktir ve nesne yönelimli programlamada sıkça kullanılır. Kalıtım hiyerarşisi, alt sınıfların üst sınıflardan özelliklerini devralarak genişletmesini sağlayan bir yapıdır. Alt sınıflar, üst sınıfların özelliklerini kullanarak kendi özel özelliklerini de tanımlayabilirler. Bu sayede, kod tekrarı azaltılır ve programın okunabilirliği kolaylaşır.
Polimorfizm
Java programlama dilinde polimorfizm, bir nesnenin farklı şekillerde kullanılabilme özelliğidir. Bu özellik sayesinde, bir ana sınıftan miras alan alt sınıflar, aynı isimde farklı işlevlere sahip olabilirler. Bu sayede kodun tekrarlanmasının önüne geçilerek, daha kolay ve esnek bir kodlama yapısı oluşturulabilir.
Çok biçimlilik, polimorfizmin alt kavramıdır. Bu kavram, farklı nesnelerin aynı arayüzü kullanarak benzer işlemler yapabilmesini ifade eder. Böylece kodun okunması ve bakımı daha kolay hale gelir. Dinamik bağlama, ise polimorfizmin kullanımını mümkün kılan bir mekanizmadır. Bu mekanizma sayesinde, hangi sınıfın hangi öznitelikleri kullanacağı, çalışma zamanında belirlenir.
Bir örnek kodlamada, bir restoran sistemi düşünelim. Müşteri sınıfından miras alan iki sınıfımız olsun: öğrenci ve çalışan. Her iki sınıfın da hesap ödeme işlemleri farklıdır. Polimorfizm sayesinde, öğrenci ve çalışan sınıfları, müşteri sınıfının hesap ödeme fonksiyonu üzerinden işlem yapabilirler. Bu sayede, daha az kod tekrarı ile daha esnek ve okunması kolay bir kodlama yapısı elde edilir.
